ظهور صغرا و بايستهها
سردبير
|
يكم. امامت، خورشيد حيات بخشي است(1) كه شيعه با اعتقاد به آن گره خورده و راه خويش را در تاريخ آغاز كرده و از اسلام خلفا و كج راههها و بي راههها جدا نموده است. تولد، حيات، بالندگي و بقاي شيعه در گرو اين حقيقت بزرگ قرآني(2) و يادگار سترگ پيامبر (ص) است. رسول بزرگ اسلام آنقدر كه بر اين امر عظيم سفارش ميفرمود، به هيچ يك از امور ديگر سفارش نميفرمود(3) و آنقدر كه براي اين مهم از نخستين روزهاي دعوت علني تا آخرين لحظات عمر مبارك خويش، در بستر بيماري گام بر ميداشت و اقدام ميكرد، براي هيچ كار ديگري اهتمام نميورزيد و زمينه سازي نميكرد.
امامت، قلب تپنده شيعه و چراغ راه تشيع در گردبادهاي حوادث و ايام است. امامت، رمز وحدت و ركن اساسي دين و سرمايه عظيم تشيع است. امامت چراغ هدايت، كشتي نجات و امانت خدا بر روي زمين است. ميتوان آن را پذيرفت و به عزّت و فوز و فلاح رسيد و ميتوان از آن چشم پوشيد و در ذلّت، ضلالت و تحيّر فردي و اجتماعي روزگار گذراند.(4)
دوم. در ميان امامان شيعه، امام دوازدهم از ويژگيها و امتيازهاي خاصي برخوردار است. او تنها كسي است كه تمامي جهان را از عدل و داد سرشار خواهد ساخت؛ همان گونه كه از ظلم و بيداد پر شده است. او كسي است كه پيامبر(ص) و همه امامان، از ساليان دور، آمدن او را بشارت ميدادند و با ياد او و دولت او، خود و شيعيان را آرامش ميبخشيدند. او كسي است كه بيني تمامي گردنكشان را به خاك خواهد ماليد و اسلام را فرا گير خواهد ساخت و بر جاي جاي اين عالم گلبانگ ((لا اله الا اللَّه، تمّد رسول اللّه)) را طنين انداز خواهد ساخت و بر اين كره خاكي حكومت واحد جهاني اسلام را بنيان خواهد نهاد.
سوم. امامت خاستگاه انقلاب اسلامي ايران است. رابطه امامت با انقلاب، رابطه ((والد)) و ((ما ولد))(5) و رابطه ريشه با برگ است. ريشه برگ را ميزايد و برگ ريشه را نيرو ميبخشد. انقلاب ايران همچنان كه بر خاسته از اعتقاد به امامت است، امروز زمينه ساز قيام و حكومت امام مهدي (عج) است. نقش رهبري پيامبر گونه امام راحل (ره) و نقش عنصر معنويّت و فقاهت و نيابت از سوي امام زمان(عج) و در نتيجه ولايت پذيريِ مردم در پيروزي انقلاب، بر كسي پوشيده نيست.
در حقيقت، راز رهايي ايران از يوغ بيگانه و كارآمدي و بقاي نظام، باز شدن گرههاي كور در لحظات سرنوشت ساز در تمامي سالهاي پس از انقلاب، از جنگ و صلح گرفته تا بسياري از تهاجمات و اغتشاشات و براندازيها، در گرو حمايت از مقام منيع ولايت است. به ياد دارم در يكي از سفرهاي حج، در گفتوگويي كه با يكي از متفكران مصري در مسجد النبي(ص) داشتم، وي با اشاره به همين نكته، ميگفت: رمز اساسي پيروزي شما رهبري امام خميني (ره) است و اگر ما هم از چنين رهبري برخوردار بوديم، در مصر انقلاب ميكرديم. و من افزودم: آري، اگر مردم ما و اعتقادات ما را هم ميداشتيد!
چهارم. با وليّ بودن آثاري دارد و پشت كردن به او غرامتي. كسي كه با امام نور نباشد، گرفتار امام نار ميشود و اين، سنّتي است الاهي. به شهادت قرآن، كساني كه از موسي(ع) بريدند و پس از رؤيت آن همه معجزه و رهايي از چنگال فرعون و حاكميت بر سرنوشت خود؛ ((و جعلكم ملوكاً))، در برابر تنها خواسته او بهانه آوردند و عذر تراشيدند و در حقيقت از پذيرش ولايت او سر باز زدند و با نيشخند و تمسخر گفتند: ((فاذهب أنت وربّك فقاتلا انّا هشنا قاعدون))، به محروميت؛ ((ترمة علشم)) و حيرت و سرگرداني؛ ((يتشون ص الأرض)) گرفتار شدند و اين سنّت خداست.
امام حسين(ع) هم در صحراي تفتيده كربلا همين سنّت الاهي را فرياد ميكرد و هشدار داد كه اگر به امام نور پشت كنيد، اسير امام نار ميشويد و بر شما كساني حاكم خواهند شد (حجاجها) كه پست و زبونتان خواهند ساخت. فاطمه (س) هم ميفرمود: با علي (ع) بودن همه چيز است و بي علي (ع) بودن هيچ؛ يعني پذيرش حاكميت معاويه، يزيد، خلفاي عباسي، صدام و... .
پنجم. هر متاعي به مقدار اهميّتش در معرض خطر و هجمه بيشتري است. امروز ولايت تنها سدّ استواري است كه فرا روي تمامي قدرتها ايستاده است. از اينرو شياطين همه توان خود را، در داخل و خارج، به مقابله و رويارويي با آن فرا خواندهاند و از هيچ كاري و به راستي از هيچ كاري دريغ ندارند؛ از شايعات بياساس گرفته تا ايجاد شبهات و تفكيك ولايت فقهي و علمي، تا انكار تولّد امام مهدي(عج)، تا راه اندازي بوقهاي مزدور (راديو بهاييت)، تا تصويب بودجههاي بيست ميليون دلاري و... .
اين نوع هجومهاي خشن، به عمد يا به غير عمد، در رسانههاي داخل و خارج، آدمي را به اين فكر مياندازد كه طرحي هماهنگ و منسجم در دست اجرا است؛ به گونهاي كه هر يك ديگري را كامل ميكند. البته اين هجمه، تاريخي كهن در اسلام و ايران دارد. قدرت امامت تا آنجا است كه به اعتراف دشمن، شيعه با كربلا و ياد حسين (ع) انقلاب ميكند و با انتظار و نام امام مهدي(عج) آن را حفظ ميكند (نگاه سرخ و نگاه سبز).(6) ايجاد برخي از فرقههاي انحرافي چون بهائيّت، سوغات استعمارگر پير در خاموش كردن همين آتشفشان مهدويّت است.
ششم. در برابر هجومهاي خشن و وحشيانهاي كه در قالبهاي نو و كهنه عرضه ميشود، بايد به ابزار روز مسلح شد كه چشم در برابر چشم و گوش در برابر گوش.(7) با توجه به اهميّت مقوله مهدويّت و نقش آن در اعتقاد مردم و حفظ و رشد و بالندگي نظام، بايد به بسط فرهنگ مهدويت با استفاده از همه فرصتها و ظرفيّتهاي جامعه، با بهرهوري از راه كارهاي مناسب و ارائه عرصههاي جديد پژوهش، پرداخت همان گونه كه بايد به جلوگيري از سوء استفادهها و آسيب شناسي آن نيز پرداخت تا از نفوذ افكار مسموم پيشگيري كرد.
اين رسالت رسالتي همگاني است و در انحصار هيچ گروه و سازمان خاصي نيست و اگر گروهي عهده دار آن ميشود تا اين امر خطير را سامان بخشد، تكليف را از دوش ديگران بر نميدارد، بلكه وظيفه همكاري را هم بر تكليف پيشين آنان ميافزايد.
بايد اين گوهر گرانبها و اين آتشفشان مهدويّت هر دم افروختهتر گردد و اين ميسور نيست، مگر با يك بسيج همگاني و مديريّتي متمركز و تربيت نيروهاي متخصص و مبلغ. بايد مربّياني كارآ، روزآمد و وارسته از حوزويان و دانشگاهيان تربيت كرد و در عرصه آموزش، پژوهش، هنر و ادبيّات، كاري جدي كرد و طرحي نو درانداخت. ناگفته نماند كه كارهاي بزرگ به همان اندازه كه مهم و سترگند؛ از حساسيّت و شكنندگي خاصي هم برخوردارند. كارهايي از اين نوع، سرعت و دقت را با هم ميطلبد.
هفتم. چنان كه غيبت امام زمان (عج) صغرا و كبرا دارد، ظهور آن حضرت هم ميتواند صغرا و كبرا داشته باشد و انقلاب اسلامي ايران را ميتوان نماد ظهور صغرا و زمينه ساز ظهور خود آن امام همام دانست. پيش از انقلاب اسلامي ايران پذيرش يك حكومت ديني و فراگير به رهبري امام عصر (عج) براي بسياري بعيد مينمود؛ اما امروز اين مهم هيچ دور از واقع نيست. از اين رو ميتوان انقلاب اسلامي ايران را مظهر ظهور صغرا و بستري براي تحقّق و اتّصال به قيام كبراي آن حضرت دانست؛ ان شاء الله.
اين عصر همان گونه كه بشارتهايي دارد، تكاليف و وظايفي را هم با خود در پي دارد؛ وظايفي بيشتر و سنگينتر از آن چه در گذشته بود. با حاكميّت دين در ايران و تشكيل حكومت ديني، عرصههاي جديدي رخ مينمايد كه كاري بس جدي را ميطلبد.
هشتم. چنانچه به اشاره گذشت كارهاي بزرگ، بسيجي همگاني با مديريتي واحد، جامع و فراجناحي ميطلبد. بدون يك مركزيت و مديريت توانمند، با بازوهاي مشورتي و كارآمد از دلسوزان و مديران ارشد نظام، گسترش فرهنگ مهدويّت در داخل و خارج ممكن نيست. اين مديريت، بايد با استفاده از تمامي امكانات و ابزارهاي موجود و با اتخاذ راه كارهاي مناسب، به گسترش فرهنگ مهدويت و تربيت نيرو و پاسخ گويي به نيازها و سؤالها و شبههها و حمايت از گروههاي فعال اين عرصه بپردازد.
اين مركز با اهداف و برنامه ريزي دقيق و روشن كردن راه كارها و اولويتها و طرح عرصههاي جديد پژوهشي، ميتواند گامهاي بلند و مؤثري در اين زمينه بردارد. آنچه در ذيل ميآيد طرحي است پيشنهادي و گامي است در مسير، تا چه قبول افتد و چه در نظر آيد.
اهداف
1. گسترش و تعميق فرهنگ مهدويّت در داخل و خارج؛
2. بسيج افراد و نهادهاي جامعه و استفاده از تمامي ظرفيتها، امكانات، ابزارهاي موجود (سخنراني، مداحي، كتاب، مطبوعات، ادبيات و هنر و ...)در جهت تبيين و تعميق هر چه بيشتر فرهنگ مهدويّت؛
3. پاسخ به نيازهاي فكري و اعتقادي گروههاي مختلف جامعه، به ويژه نسل جوان و دانشگاهيان؛
4. پاسخگويي به شبهات و مقابله با افكار و تبليغات انحرافي و خرافي درباره مهدويّت؛
5. تربيت متخصصان و مبلغان ورزيده؛
6. شناسايي، ساماندهي و اطلاعرساني نهادها و افرادي كه در مقوله مهدويّت تلاش ميكنند.
امكانات
مساجد، مهديّهها و تكايا و جلسات محلي، صدا و سيما، مطبوعات، كتابهاي درسي، حوزهها، آموزش و پرورش، دانشگاهها، اينترنت، همايشها، زمينهها و كمكهاي مردمي، سخنرانان، مدّاحان و... .
راهكارها(8)
1. ايجاد مركزي فرهنگي (آموزشي، پژوهشي، تبليغي) با مديريتي واحد و شورايي متشكل از نماينده رهبري، نخبگان و فرهيختگان، برخي از مديران نظام كه به گونهاي با اين امر مرتبطند (حوزه علميه، سازمان تبليغات، سازمان فرهنگ و ارتباطات، آموزش و پرورش، وزارت ارشاد، صدا و سيما، نهاد رهبري در دانشگاهها، امور مساجد، عقيدتي سپاه و ارتش و ...)؛
2. ايجاد دانشكدههاي مستقل يا گرايشهاي تخصّصي در برخي رشتههاي مناسب دانشگاهي و تأسيس مراكز آموزشي تخصّصي در حوزههاي خواهران و برادران؛
3. جذب و تربيت مربيان مهدويت از ميان طلاب، دانشجويان و معلمان در دورههاي آموزشي ويژه يا بلند مدت، جهت اداره جلسات محلي و سخنراني در سطح دبيرستانها، مساجد، مهديّهها و مراكز مورد نياز؛
4. فعال كردن صدا و سيما در رابطه با فرهنگ مهدويت و تهيه برنامههاي آموزشي - علمي (به صورت مستمر و منظم با استفاده از اساتيد مجرب) و هنري (فيلم، نمايشنامه و ...) جهت پخش در سطح داخل و خارج؛
5. اولويت بخشيدن به كارهاي فرهنگي ويژهحضرت در تمامي مراكز و معاونتهاي فرهنگي و اماكني كه متعلق به آن حضرت است؛ به ويژه مسجد مقدس جمكران؛
6. تشويق و حمايت از كارهاي ادبي و هنري ويژه حضرت. (داستان، شعر، فيلمداستاني و مستند، نمايش نامه، طرّاحي، نقّاشي، سرود و...)
7. راه اندازي يك شبكه اينترنتي فعّال و ارتباط با مؤسّسات علمي - پژوهشيِويژه حضرت در داخل و خارج؛
8. برپايي همايشها و نشستهاي علمي در سطح داخلي و خارجي؛
9. حمايت از تشكّلهاي مردمي، كه در جهت گسترش فرهنگ مهدويّت تلاش ميكنند؛
10. ترويج و احياي دعاي ندبه در مساجد و مهديّهها به شكل مناسب؛
11. بررسي كارشناسانه كتابهاي درسي، دانشگاهي و حوزوي و اصلاح آنها درزمينه فرهنگ مهدويّت؛
12. برقراري جلسات هفتگي يا ماهيانه در سطح شهرها و محلّهها به وسيلهمربّيان و مبلّغانِ ويژه آن حضرت؛
13. تهيه مجلات و كتابهاي ويژه حضرت براي سطوح مختلف، بخصوصنسل جوان.
14. ترجمه كتابها و مقالات مناسب در فرهنگ مهدويت از فارسي به زبانهايزنده دنيا و بالعكس؛
15. برگزاري همايش برترينهاي مهدويّت (كتاب، مجله، مقاله، فيلم، نمايشنامه، طراحي، نقاشي، خطاطي، سرود و ...)؛
16.ايجاد كتابخانههاي مستقل فرهنگ مهدويّت يا اختصاص بخشي از كتابخانهها به كتابهاي ويژه آن حضرت؛
17. ايجاد مركزي جهت پاسخگويي به سؤالات و شبهات مهدويّت (مكتوب و شفاهي)؛
18. غني سازي و جهتدهي اشعار و مداحيها در مورد آن حضرت؛
19. به اقتراح گذاشتن برخي مباحث مهم و اساسي در مقوله مهدويت، در سطحداخلي و خارجي و اعطاي جوايز ويژه؛
20. برگزاري مسابقات كتابخواني در سطوح مختلف جامعه؛
21. ايجاد كانونهايي با نام پيشنهادي ((انتظار)) در حوزهها، دانشگاهها، مدارس،مساجد و مراكز عقيدتي؛
عرصههاي پژوهش
الف. كلامي، اعتقادي
1. ولايت (مفهوم، مبنا، اقسام و...) و امامت (اهميّت، دلايل عقلي و نقلي، مباني، ويژگيها، شؤون، راه انتخاب، شبهات و ...) به عنوان يكي از مهمترين مباني اعتقادي در مقوله مهدويّت؛
2. اثبات تولّد و وجود حضرت (بررسي ادله نقلي و عقلي)؛
3. اصالت مهدويّت (اديان و مهدويّت)؛
4. مهدويّت از نگاه آيات و روايات؛
5. بررسي تفاوت ديدگاه اهل تشيّع و تسنن در مقوله مهدويّت (مهدي نوعي يا شخصي) و اثبات ديدگاه تشيّع؛
6. ويژگيها و امتيازهاي امام مهدي(عج) نسبت به ساير معصومين(ع)؛
7. علت و حكمت غيبت امام مهدي(عج) و بررسي سنت غيبت در ميانديگر انبياي الهي؛
8. آثار و فوايد وجودي حضرت در عصر غيبت (بررسي ديدگاههاي فلسفي، عرفاني و روايي و فعاليّتها و نوع روابط و بركات و عنايات حضرت)؛
9. امكان رؤيت حضرت (آيا بر درخواست رؤيت حضرت مستندي هست؟)؛
10. وظايف و مسؤوليتهاي شيعه در عصر غيبت؛
11. انتظار (مفهوم، ريشهها، آثار، آداب)؛
12. طول عمر حضرت؛
13. زمينهها، علايم و شرايط ظهور؛
14. حوادث و رخدادهاي هنگام ظهور حضرت؛
15. رجعت و مدّت حيات و حكومت حضرت؛
16. دين در عصر ظهور؛
17. جهان در عصر ظهور؛
18. آينده جهان و فرجام انسان؛
19. آداب توسّل، زيارت و ارتباط معنوي با حضرت؛
20. مهدويّت و مسائل كلامي نوظهور (قرائتهاي مختلف از دين، سكولاريسم،پلوراليسم، انتظار از دين، مدرنيته و...).
ب. تاريخي (تحليلي - نقلي)
1. شخصيّت حضرت (ولادت، امامت، غيبت صغرا، غيبت كبرا)؛
2. بررسي شرايط تاريخي و وضعيت سياسي - اجتماعي و فكري عصر غيبت در آستانه غيبت صغرا؛
3. تمهيدات ائمه، به ويژه عسكريين 8 براي ورود شيعه به اين عصر؛
4. آغاز غيبت و چگونگي آن؛
5. نوّاب اربعه، وظايف و نقش آنان در عصر غيبت صغرا؛
6. بررسي سازمان وكالت در عصر غيبت صغرا (پيدايش، فرآيند تكاملي، نقش، وظايف، صفات و ويژگيها، روش مبارزاتي، مناطق تحت نفوذ، وكلاي دروغين و خائن)؛
7. وضعيّت فكري و سياسي - اجتماعي شيعه در عصر غيبت صغرا؛
8. بررسي وضعيّت جهان اسلام و شيعه (دولتها، نهضتها، حركتهاي علمي و مبارزات علما، دورانهاي مرجعيت و...) در عصر غيبت كبرا؛
9. قيامهايي كه با استفاده از نام ايشان در طول تاريخ عليه ظلم و استبداد صورت گرفته است؛
10. مدّعيان مهدويّت و نيابت؛
11. ابعاد و شيوههاي مبارزاتي دشمنان در رابطه با مقوله مهدويت در طول تاريخ؛
12. بررسي اقوام منتظِر (قبل و بعد از ظهور منتظَر) از منظر تاريخ و قرآن به همراه درسها و عبرتها (يهود در انتظار موسي(ع) و پيامبر اسلام(ص))؛
13. بررسي مهدويت از نگاه فلسفه تاريخ؛
14. بررسي اماكن و مقامهاي زيارتي منتسب به حضرت (در ايران و ديگر جاها)؛
15. كرامات حضرت مهدي(عج).
ج. روانشناختي، تربيتي و اخلاقي
1. بررسي آثار روانشناختي، تربيتي و اخلاقي اعتقاد به امام زنده (با آن اوصاف و شؤون مخصوص) كه بر رفتار انسانها و جوامع نظارت دارد و نجوا و ارتباط قلبي، توسّل و استغاثه به آن حضرت همواره و در همه جا ممكن است؛
2. مباني تربيتي و اخلاقي در حكومت مهدوي؛
3. نقش انتظار در روان، تربيت و اخلاق انسان منتظر؛
4. بررسي نقش و وظايف نهادهاي تربيتي (خانواده، مدرسه، دانشگاه و...) درباره حضرت؛
5. سيماي منتظران و ترسيم الگوي انسان منتظر؛
6. ويژگيها و صفات ياران امام مهدي(عج) و راه رسيدن به آنها؛
7. آسيب شناسيِ روان شناختي، تربيتي و اخلاقي مهدويّت، به ويژه بر اساس ديدگاههاي نادرست؛
8. آسيبشناسي تربيت ديني در عصر غيبت؛
9. بررسي روشهاي مناسبِ ايجاد انس و علاقه در كودكان، نوجوانان و جوانان نسبت به حضرت.
د: سياسي و اجتماعي
الف) عصر غيبت
1. سيره حضرت در عصر غيبت؛
2. مسئوليتهاي امام، شيعيان و مسلمين جهان در تحقق حكومت عدل جهاني امام مهدي (عج)؛
3. نقش حضرت در حراست از شيعيان (نامه به شيخ مفيد، شيعيان بحرين، انقلاب اسلامي ايران)؛
4. حكومت حضرت احتياج به چه زمينهها و ياران و تشكيلات و مراحلي دارد كه بايد در عصر غيبت فراهم شود؟ اين نيازها چگونه و به وسيله چه كسانيبايد فراهم شود؟؛
5. وضعيّت شيعه در عصر غيبت (ولايت فقيه)؛
6. ولايت فقيه زمينه ساز حكومت جهاني مهدوي؛
7. بررسي نقش و وظايف نهادهاي اجتماعي و حكومتي پيرامون مقوله مهدويّت؛
8. نقش انتظار در انديشه سياسي شيعي پس از غيبت و به حركت وا داشتن و رهايي ملتهاي مسلمان از يوغ سلطهگران؛
9. ابعاد و شيوههاي مبارزاتي دشمنان در رابطه با مقوله مهدويت در عصر معاصر؛(9)
10. حكم قيام و انقلاب پيش از ظهور حضرت؛
11. روشهاي مبارزاتي شيعيان در جوامع تحت سلطه و جهان در عصر غيبت؛
12. رسالت انقلاب اسلامي ايران در فراهم ساختن زمينههاي ظهور و حكومت جهاني مهدوي؛
13. نقش ايرانيان، مصريها، لبنانيها و عراقيها در ظهور حضرت (از منظر روايات)؛
14. نقش جوانان و بانوان در ظهور حضرت (از منظر روايات)؛
15. ترسيم حقيقت جامعه منتظِر و مؤلفههاي آن و تبيين شرايط رشد و گسترش آن؛
16. نوع رابطه تشكيلاتي در عصر غيبت؛
17. موانع قيام حضرت در عصر غيبت؛
18. شناسايي زمينههاي ظهور حضرت در جهان معاصر؛
19. بررسي ويژگيهاي حكومت مهدوي و صفات كارگزاران او جهت الگو دهي به كارگزاران حكومتهاي ديني در عصر غيبت؛(10)
20. حكومت حضرت الگوي حكومتهاي ديني در عصر غيبت؛
21. ارتباط عاشورا و انتظار، حسين(ع) و مهدي(عج)؛
22. دشواريهاي حفظ دين (از منظر روايات) و آسيبشناسي آن در عصر غيبت؛
23. روشهاي تبليغ فرهنگ مهدويّت در جامعه و جهان معاصر؛
24. معرفي، نقد و بررسي عملكرد گروهها و اشخاص فعال در رابطه با حضرتمهدي (عج) (انجمن حجتيه و...).
ب) عصر ظهور
1. حكومت جهاني حضرت (ضرورت، امكان، شكل، ساختار، مباني، ويژگيها و...)؛
2. ترسيمي روشن از حكومت جهاني حضرت؛
3. نقش دين و قوانين الهي در حكومت جهاني مهدوي؛
4. علل و عوامل پيروزي حضرت و فروپاشي قدرتهاي استكباري در هنگام قيام امام مهدي (عج)؛
5. جايگاه حكومت حضرت در دهكده جهاني، نظام نوين و دنياي ارتباطات؛
6. توسعه و مشاركت سياسي، تمركز قوا، قدرت، جامعه مدني، خشونت و مدارا و ... در نظام سياسي مهدوي؛
7. شاخصهها و صفات مديران و كارگزاران در حكومت حضرت؛
8. تفاوت مدينه فاضله اسلامي با ديگر مدينههاي فاضله؛
9. نوع رابطه تشكيلاتي و ولايي در عصر ظهور؛
10. مسيح(ع) و مهدي (عج)؛
11. مهدي (عج) و يهود؛
12. بررسي علل و عوامل مخالفت و روي گرداني برخي از منتظران حضرت از آن حضرت در هنگام ظهور؛
13. سيره حضرت در عصر ظهور (تربيتي، فكري، اخلاقي، اجتماعي، سياسي، اقتصادي، مديريتي، حقوقي، قضايي و جزايي).
ه) اقتصادي
1. مؤلفههاي نظام اقتصادي در عصر ظهور؛
2. نظام اقتصادي حكومت امام زمان(عج) الگوي حكومت ديني در عصر غيبت؛
3. توزيع ثروت و فقر زدايي در عصر ظهور، الگوي حكومت ديني در عصر غيبت؛(11)
4. رشد تكنولوژي، صنعت و فنآوري در عصر ظهور؛
5. الگوي مصرف در عصر ظهور؛
6. توسعه اقتصادي در عصر ظهور؛
7. منابع مالي حكومت مهدوي.
و) ادبي و هنري
1. تعريف، نقش، جايگاه، ويژگيها و رسالت هنر و هنرمند در عصر انتظار و ظهور؛
2. تدوين زندگينامه منتظران واقعي و حكايات انتظار و تشرّفات حقيقي درعصر غيبت؛
3. تدوين فيلم نامهها و نمايشنامهها در مقوله مهدويّت (حقيقت و آثار انتظار، زندگي ايده آل، نقش حضرت در حفظ شيعيان ((داستان انار و حفظ شيعيان بحرين))، برخي تشرفات حقيقي، انتظار يهود براي پيامبر اسلام و كفر آنان وتطبيق آن بر برخي از مدعيان انتظار امام مهدي(ع)، و...)؛
4. سرودن اشعاري حكمتآميز درباره حضرت و انتظار راستين؛
5. نقاشي و طراحي در مقوله مهدويّت (انتظار، قيام، انقلاب اسلامي ايران زمينهساز انقلاب جهاني حضرت، پيوند بعثت، غدير و كربلا با انتظار، و...)؛
6. بررسي عناصر داستاني با محوريّت انتظار، نقد و بررسي داستانهايي كه درباره آن حضرت نوشته شده است؛
7. تهيه داستانها و اشعار مناسب (بر اساس معيارهاي داستان نويسي، روانشناختي و تربيتي) در مقوله مهدويّت، براي گروه سنّي كودك، نوجوان و جوان؛
8. روشهاي گسترش، تبليغ و تبيين فرهنگ مهدويت با بهرهگيري از ادبيات و هنر؛
9. امام مهدي(ع) در آثار شاعران و اديبان شيعي و سني؛
10. منجي در ادبيات و هنر جهاني.
ز) سؤالات و شبهات
1. ريشه يابي، طبقهبندي و پاسخگويي به سؤالات و شبهات قديم و جديد درمقوله مهدويّت. (آيا روايات تولد امام زمان (عج) سند ندارد؟ آيا كودك پنجساله ميتواند امام باشد؟ آيا امام، همسر و فرزند دارد؟ آيا مهدي نوعي استيا شخصي؟ نقش امام غائب چيست؟ آيا بهتر نبود حضرت در زماني مناسببه دنيا ميآمد؟ چرا زمان ظهور مشخص نشده است؟ آيا داستان جزيره خضرا صحت دارد؟ و ...)
ح) فرقههاي انحرافي (معرفي، نقد و بررسي آنها)
شيخيّه، بابيّه، بهائيّه و... .
ط) احاديث، ادعيه و زيارات
1. بررسي احاديث مهدويّت (سندي و دلالي)؛
2. بررسي، شرح و تفسير دعاها و زيارات ائمه(ع) در مورد آن حضرت؛
3. گردآوري، شرح و تفسير آثار امام مهدي (عج). (زيارت، ادعيه، توقيعات و سخنان).
ي) منابع
1. تصحيح و گردآوري مناسب منابع روايي؛
2. تبويب و تدوين جديدي از روايات مربوط به حضرت، بر اساس يك سير منطقي يا نيازهاي روز؛
3. تدوين و تحليل موضوعي روايات.
ك) منجيشناسي تطبيقي
1. اسلام و يهوديت؛
2. اسلام و مسيحيت؛
3. اسلام و ديگر اديان (هندي، بودايي و...)؛
4. اسلام و مكاتب؛
5. شيعه و اهل سنت؛
6. شيعه اثني عشري با ديگر فرقههاي شيعي غير اثني عشري (كيسانيه، زيديه، اسماعيليه، غلاة).
ل) كتابشناسي
1. فهرست نويسي كتابهاي مهدويّت (همه كتابها به همه زبانها)؛
2. كتابشناسي تفصيلي مهدويّت؛
3. كتابشناسي موضوعي مهدويّت.
-----------------------------
پينوشتها:
1) الامام كالشمس)) (امام رضا (ع))؛ كافي، ج 1، ص 200؛ تحفالعقول، ص438.
2) مائده، 3.
3) ولم يناد بشيء ما نودي بالولاية)) (امام باقر(ع))؛ وسايلالشيعة، ج1، ص10، ح10.
4) مائده، 25؛ خطبه امام حسين (ع) در روز عاشورا و بخشي از خطبه حضرت زهرا (س) در مسجد مدينه.
5) و والدٍ وما ولد)) بلد، 3.
6) ر.ك: گفت و گو با دكتر حسن بلخاري، مجله موعود، شمارههاي 25 و 26.
7) انّ النّفس بالنّفس و العين بالعين و الأنف بالأنف و الاُذن بالاُذن...؛ مائده، 45.
8) راهكارها و اولويتها، برخاسته از بررسي فرصتها و تهديدهاي موجود در جامعه و جهان و اتّخاذ راهبردهاي مناسب است.
9) اين موضوع به جهت اهميت و صبغه تاريخي در موضوعات تاريخي نيز آورده شد.
10) قسمت اول اين موضوع، در موضوعات عصر ظهور نيز آمده است. آن چه كه اينجا بر آن تاكيد ميشود، الگو بودن آن براي حكومتهاي ديني در عصر غيبت است.
11) گرچه اين موضوع يكي از زير مجموعههاي موضوع شماره 1 است. اما به جهت اهميت الگو بودن آن براي عصر غيبت، به صورت مستقل نيز آورده شد. |
برگرفته از : مجله انتظار شماره 2
:: موضوعات مرتبط:
*****مهدویت***** ,
مقالات ,
,
:: برچسبها:
مهدویت ,
انتظار ,